Pracodawcy, którzy decydują się na system zadaniowego czasu pracy powinni zdawać sobie sprawę, że orzecznictwo odnoszące się do tego czasu pracy jest dość obszerne. To z kolei wskazuje, że w praktyce muszą występować liczne wątpliwości przy jego stosowaniu i potwierdzam, że tak właśnie jest. Gdyby ich nie było, sądy nie rozstrzygałyby tak wielu spraw. Jeśli więc pracodawca decyduje się na zadaniowy czas pracy, który przewiduje art. 140 Kodeksu pracy, to powinien też znać co najmniej poniższe zasady.

⇒ 1

Zadaniowy czas pracy uzasadnia rodzaj pracy, jej organizacja lub miejsce wykonywania pracy.

⇒ 2

Pracodawca, po porozumieniu z pracownikiem, ustala czas niezbędny do wykonania powierzonych zadań, uwzględniając wymiar czasu pracy tego pracownika.

⇒ 3

Zadania muszą być określone w dokumencie kreującym treść stosunku pracy.

⇒ 4

W razie stosowania systemu zadaniowego czasu pracy pracodawca powinien wykazać, że powierzał pracownikowi zadania możliwe do wykonania w czasie pracy wynikającym z norm określonych w art. 129 Kodeksu pracy (por. wyrok SN z dnia 15 marca 2006 r., II PK 165/05).

⇒ 5

Objęcie pracownika zadaniowym systemem czasu pracy nie oznacza przyzwolenia na obchodzenie norm czasu pracy.

⇒ 6

Wyznaczenie pracownikowi zadań, których wykonanie nie jest możliwe w normalnym czasie pracy, jest równoznaczne ze świadczeniem pracy w czasie przekraczającym normy czasu pracy i nie wyłącza roszczenia o wynagrodzenie za pracę w godzinach nadliczbowych (por. wyrok SN z dnia 19 stycznia 2016 r., I PK 24/15).

⇒ 7

Nazwanie czasu pracy "zadaniowym" nie wyłącza stosowania przepisów o wynagrodzeniu za pracę w godzinach nadliczbowych (por. wyrok SN z dnia 4 sierpnia 1999 r., I PKN 181/99).

⇒ 8

Jeżeli pracownik wykonuje codziennie, w określonym przez pracodawcę czasie polecenia swego przełożonego, to bez względu na stosowaną nazwę nie można przyjąć, by jego czas pracy określały zadania (por. wyrok SN z dnia 4 sierpnia 1999 r., I PKN 181/99).

⇒ 9

Zlecanie pracownikowi zadań, których wykonanie w normalnym czasie pracy jest niemożliwe trzeba kwalifikować jako równoznaczne z poleceniem świadczenia pracy nadliczbowej (wyrok SN z dnia 10 września 1998 r., I PKN 301/98).

⇒ 10

Last but not least! Z mojego doświadczenia wynika, że warto dokonywać co pewien czas wspólnie z pracownikiem przeglądu jego zadań w zadaniowym systemie czasu pracy. Złe dopasowanie zadań do wymiaru etatu może generować nadgodziny, co jasno wynika z wypowiedzi judykatury. Pracownicy bardzo często dokładnie zapisują wykonywane każdego dnia czynności i czas poświęcony na ich realizację. Warto więc przeciwdziałać ewentualnemu procesowi sądowemu o wypłatę wynagrodzenia za godziny nadliczbowe. Moja rada praktyczna. W przepisach wewnątrzzakładowych przewidujących system zadaniowego czasu pracy (np. w regulaminie pracy) warto określić sposób weryfikacji bądź kontroli zadań pod kątem ewentualnej ich modyfikacji. Proponuję np. taki zapis:

"§ Dotyczy pracownika objętego zadaniowym systemem czasu pracy
Strony umowy o pracę raz w roku kalendarzowym dokonują przeglądu powierzonych zadań celem kontroli czy nadal możliwe jest wykonywanie powierzonych zadań w normalnym czasie pracy pracownika."

Dlaczego więc wymiar zadań musi być dopasowany do norm czasu pracy pracownika objętego systemem zadaniowego czasu pracy? Ponieważ nawet przy zadaniowym czasie pracy może wystąpić praca w godzinach nadliczbowych.

epr